Κυστίτιδα στις γυναίκες

Εάν υπάρχουν συμπτώματα κυστίτιδας, μια γυναίκα χρειάζεται φαρμακευτική θεραπεία

Τι είναι η κυστίτιδα στις γυναίκες;

Η κυστίτιδα στις γυναίκες είναι μια φλεγμονή της ουροδόχου κύστης. Τα κύρια κλινικά σημεία της νόσου είναι ο πόνος, η συχνοουρία σε μικρές μερίδες και η αυξημένη θερμοκρασία σώματος. Σε ορισμένες μορφές, το αίμα εμφανίζεται στα ούρα.

Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, η ασθένεια γίνεται γρήγορα χρόνια. Εάν η μόλυνση εξαπλωθεί προς τα πάνω, εμφανίζεται φλεγμονή των νεφρών. Η θεραπεία είναι φαρμακευτική και στοχεύει στην ανακούφιση των δυσάρεστων συμπτωμάτων και στην καταστολή των λοιμώξεων.


αιτίες

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η κυστίτιδα είναι συνέπεια της διείσδυσης της παθογόνου μικροχλωρίδας στην ουροδόχο κύστη. Τις περισσότερες φορές, ευκαιριακές μικροοργανισμοί (σταφυλόκοκκοι, στρεπτόκοκκοι, E. coli) είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου.

Σε αντίθεση με την παθογόνο μικροχλωρίδα, υπάρχουν πάντα στο σώμα και εκδηλώνονται μόνο σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αλλά υπό την επίδραση προκλητικών παραγόντων (μειωμένη ανοσία, υποθερμία κ. λπ. ) αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ενεργά, γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη φλεγμονής. Λιγότερο συχνοί είναι οι παθογόνοι μικροοργανισμοί, οι αιτιολογικοί παράγοντες της μυκοπλάσμωσης, τα χλαμύδια, η ουρεαπλάσμωση και μια σειρά από άλλες ασθένειες.

Μια λοίμωξη μπορεί να εισέλθει στην ουροδόχο κύστη με τους ακόλουθους τρόπους:

  • φθίνων- Η παθογόνος χλωρίδα διεισδύει από τους προσβεβλημένους νεφρούς μέσω των ουρητήρων, και επίσης εισέρχεται στην ουροδόχο κύστη με λέμφο και αίμα από τα αγγεία των αναπαραγωγικών οργάνων και του ορθού.
  • ανερχόμενος— Η μόλυνση εισέρχεται μέσω της ουρήθρας. Αυτό προωθείται από την κακή προσωπική υγιεινή, την ακατάλληλη σεξουαλική ζωή με συχνές αλλαγές συντρόφων, την έλλειψη αντισύλληψης φραγμού και μια σειρά άλλων παραγόντων.

Αιτίες κυστίτιδας μη λοιμώδους αιτιολογίας:

  • υποβληθείτε σε ακτινοθεραπεία για καρκίνο της πυέλου - μια υψηλή δόση ακτινοβολίας μπορεί να οδηγήσει σε εγκαύματα του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστης, σχηματισμό συριγγίων και ελκών.
  • μηχανική βλάβη στο όργανο που προκαλείται από πέτρες στα νεφρά.
  • χημικό έγκαυμα της βλεννογόνου μεμβράνης όταν τα φάρμακα χορηγούνται απευθείας στην ουροδόχο κύστη.
  • Βλάβη στον βλεννογόνο του οργάνου που προκαλείται από ζεστό υγρό.
  • αλλεργική αντίδραση.

Στη μη λοιμώδη μορφή της νόσου, εμφανίζεται συχνά δευτερογενής μόλυνση, καθώς η ανοσία εξασθενεί και η φλεγμονώδης βλεννογόνος μεμβράνη είναι εύκολος στόχος για την παθογόνο μικροχλωρίδα.

Συμπτώματα κυστίτιδας στις γυναίκες

Το κύριο κλινικό σημάδι της νόσου είναι η συχνοουρία. Σε σοβαρή φλεγμονή, εμφανίζονται κάθε λίγα λεπτά και οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Ο ασθενής νιώθει μεγάλη ενόχληση καθώς δεν μπορεί να ελέγξει τη λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος.

Εάν δεν ξεκινήσετε επείγουσα θεραπεία αυτή τη στιγμή, θα εμφανιστούν γρήγορα συμπτώματα όπως δυσκολία, επώδυνη ούρηση, πόνος στην οσφυϊκή χώρα και στην κάτω κοιλιακή χώρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εκτός από τα παραπάνω σημάδια της νόσου, ο ασθενής αισθάνεται ρίγη, αυξημένη θερμοκρασία σώματος, ναυτία και έμετο, γεγονός που υποδηλώνει μέθη του σώματος. Εάν εμφανιστεί αίμα στα ούρα, αυτό υποδηλώνει περίπλοκη πορεία της νόσου και απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.

Ο τύπος και η σοβαρότητα του πόνου στις γυναίκες εξαρτάται από τον τύπο της φλεγμονής και μπορεί να κυμαίνεται από ήπια ενόχληση έως αφόρητο πόνο. Τα κορίτσια μπορεί να εμφανίσουν κατακράτηση ούρων. Αυτή η οξεία κατάσταση απαιτεί επείγουσα ιατρική φροντίδα.

Σταθερό σύμπτωμα της νόσου είναι η παρουσία λευκοκυττάρων στα ούρα, τα οποία τα θολώνουν. Το αίμα στα ούρα συνήθως περιέχεται σε μικρές ποσότητες και εμφανίζεται προς το τέλος της ούρησης.

Με οξεία φλεγμονή, η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να αυξηθεί έως και 38 ° C, η γενική υγεία του ασθενούς επιδεινώνεται απότομα και εμφανίζονται συμπτώματα δηλητηρίασης του σώματος. Ένα χαρακτηριστικό της κυστίτιδας στις γυναίκες είναι οι συχνές υποτροπές της νόσου. Αυτό συμβαίνει γιατί η ουρήθρα τους είναι πιο κοντή από την ανδρική, γεγονός που διευκολύνει την είσοδο των παθογόνων φυτών στην ουροδόχο κύστη.

Περίπου οι μισές γυναίκες εμφανίζουν υποτροπή εντός ενός έτους από το πρώτο επεισόδιο. Εάν εμφανιστεί έξαρση σε λιγότερο από ένα μήνα, σημαίνει ότι η ασθένεια δεν έχει αντιμετωπιστεί πλήρως και η μόλυνση έχει παραμείνει στο σώμα.

Η χρόνια μορφή γυναικείας κυστίτιδας έχει παρόμοια συμπτώματα, αλλά είναι λιγότερο έντονα. Ο πόνος κατά την ούρηση είναι αρκετά ανεκτός, η συχνότητα της τουαλέτας αυξάνεται, αλλά όχι κρίσιμη, ώστε να διατηρήσετε τον συνήθη τρόπο ζωής σας και να μην χάσετε την ικανότητά σας να εργαστείτε.

Με παροξύνσεις της νόσου, παρατηρείται κλινική οξείας φλεγμονής. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, δεν εμφανίζεται ενεργή φλεγμονώδης διαδικασία και δεν εμφανίζονται συμπτώματα.

Πόσες μέρες χρειάζεται

Στην οξεία μορφή της νόσου, η σοβαρότητα των κλινικών συμπτωμάτων μειώνεται απότομα σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη της θεραπείας. Σήμερα υπάρχουν θεραπευτικά σχήματα με μία μόνο δόση ενός αντιβακτηριακού φαρμάκου. Στη συνέχεια, τα συμπτώματα εξαφανίζονται εντός 24 ωρών στο ένα τρίτο των ασθενών και εντός δύο ημερών στους μισούς.

Η επιμονή των συμπτωμάτων για αρκετές ημέρες μπορεί να προκαλέσει στον ασθενή αμφιβολία για την ορθότητα της συνταγογραφούμενης θεραπείας. Στην πραγματικότητα, η εμμονή των σημείων φλεγμονής αντανακλά την αντίδραση του οργανισμού στην παθογόνο χλωρίδα. Ακόμη και μετά την πλήρη καταστροφή του παθογόνου, τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν αρκετές ημέρες.

Μελέτες έχουν δείξει ότι, παρά τα παραπάνω συμπτώματα, οι περισσότερες γυναίκες δεν προσπαθούν να αυτο-φαρμακοποιηθούν και να επισκεφτούν γιατρό μέχρι την 5η-7η ημέρα της νόσου. Ως αποτέλεσμα, αρχίζουν να αντιμετωπίζουν την παθολογία αργά, γεγονός που αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα η κυστίτιδα να γίνει χρόνια και να αναπτύξει επιπλοκές.

ταξινόμηση

Με βάση την προέλευσή τους, υπάρχουν δύο τύποι κυστίτιδας:

  • πρωταρχικός- επηρεάζει συχνότερα τις γυναίκες, η φλεγμονή αναπτύσσεται απευθείας στην ουροδόχο κύστη λόγω αρνητικών επιπτώσεων.
  • δευτερεύων- είναι επιπλοκή άλλων παθολογιών του ουρογεννητικού συστήματος.

Ανά πληγείσα περιοχή:

  • εστιακός;
  • συνολικά;
  • Τριγωνίτης(Η φλεγμονώδης διαδικασία περιορίζεται στο τρίγωνο Lieto).

Με το ρεύμα:

  • αιχμηρός;
  • χρόνιος.

Ανάλογα με τον τύπο των παθολογικών αλλαγών:

  • καταρροϊκός- η κλασική μορφή της νόσου με βλάβη στη βλεννογόνο μεμβράνη του τοιχώματος του οργάνου, η φλεγμονώδης διαδικασία συνοδεύεται από οίδημα, ερυθρότητα και εμφάνιση ορώδους ή πυώδους εξιδρώματος.
  • κοκκιωματώδης- Εμφανίζονται σοβαρά εξανθήματα στον βλεννογόνο του οργάνου.
  • φλεγμονώδης- Μια διάχυτη πυώδης φλεγμονή της βλεννογόνου μεμβράνης αναπτύσσεται με βλάβη στο υποβλεννογόνιο στρώμα.
  • αιμορροών- Εμφανίζεται αίμα στα ούρα.
  • κυστικός της κύστεως- Κύστες σχηματίζονται στον υποβλεννογόνο.
  • διάμεσος— τα μυϊκά στρώματα εμπλέκονται στη φλεγμονώδη διαδικασία.
  • κρούστας- Στη βλεννογόνο μεμβράνη σχηματίζονται μη επουλωτικά έλκη, των οποίων οι άκρες είναι κατάφυτες από εναποθέσεις αλατιού.
  • ελκωτικός- εμφανίζονται έλκη στην βλεννογόνο μεμβράνη.
  • γαγγραινώδης- Επέρχεται θάνατος ιστού.

Κατά αιτιολογία:

  1. Μεταδοτικός:

    • συγκεκριμένος (το παθογόνο είναι η παθογόνος μικροχλωρίδα).
    • μη ειδικό (η φλεγμονή προκαλείται από ευκαιριακούς μικροοργανισμούς).
  2. Μη μολυσματικό:

    • Δέσμη;
    • τραυματικός;
    • αλλεργικός;
    • Θερμικός;
    • παρασιτικός;
    • χημικά τοξικό.

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη της νόσου περιλαμβάνουν:

  • υποθερμία?
  • χρόνιες παθήσεις των ουρογεννητικών οργάνων.
  • χρόνιο στρες, νευρική ένταση.
  • συμφόρηση στη λεκάνη?
  • μειωμένη ανοσολογική άμυνα.
  • ορμονικές ανισορροπίες λόγω ασθενειών καθώς και φυσικών αλλαγών στο σώμα (εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση).
  • χρόνια δυσκοιλιότητα?
  • κακή διατροφή, κατάχρηση αλμυρών, πικάντικων, πικάντικων τροφίμων (μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό και φλεγμονή του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστης).
  • μη συμμόρφωση με τους κανόνες υγιεινής ·
  • ατελής εκκένωση της ουροδόχου κύστης σε ορισμένες παθολογικές καταστάσεις του σώματος.
  • Κατάχρηση αλκόολ.

Σε κίνδυνο αυτής της ασθένειας είναι τα κορίτσια, οι έγκυες γυναίκες, οι γυναίκες που έχουν γίνει πρόσφατα σεξουαλικά ενεργές και οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση.

διάγνωση

Με τα πρώτα συμπτώματα, θα πρέπει να κλείσετε αμέσως ένα ραντεβού με έναν ουρολόγο. Στο ραντεβού, ο ειδικός παίρνει συνέντευξη από τον ασθενή, ακούει τα παράπονά του και παίρνει ένα αναμνησία. Μετά από αυτό, η εξέταση σε γυναικολογική καρέκλα είναι υποχρεωτική. Αυτό είναι απαραίτητο για τον αποκλεισμό φλεγμονωδών ασθενειών των αναπαραγωγικών οργάνων και σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων, πολλά από τα οποία έχουν παρόμοια κλινική εικόνα. Ο γιατρός δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην παρουσία και τη φύση των κολπικών εκκρίσεων, καθώς και στο εξωτερικό άνοιγμα της ουρήθρας.

Στη συνέχεια, γίνεται μια προκαταρκτική διάγνωση. Για να επιβεβαιωθεί αυτό, η γυναίκα μπορεί να συνταγογραφηθεί πρόσθετες εξετάσεις:

  • ανάλυση των ούρων?
  • Καλλιέργεια ούρων(Προσδιορίστε τον τύπο του παθογόνου, τον επιπολασμό και την ευαισθησία του στα αντιβιοτικά).
  • κυστεοσκόπηση- διεξάγεται σε χρόνιες υποτροπιάζουσες μορφές της νόσου εκτός περιόδων έξαρσης, με τη βοήθεια των οποίων καθορίζεται η μορφολογική μορφή της νόσου και πραγματοποιείται διαφορική διάγνωση.
  • Υπερηχογράφημα της ουροδόχου κύστης— αναγνωρίζουν την παρουσία φλεγμονής του βλεννογόνου, αποκλείουν πέτρες και όγκους.

Εάν παρέχονται κατάλληλες πληροφορίες, ο κατάλογος των δοκιμών μπορεί να επεκταθεί. Η διαφορική διάγνωση γίνεται με όγκους, φυματίωση του ουροποιητικού συστήματος, ουρολιθίαση, νευρογενή δυσλειτουργία.

Θεραπεία της κυστίτιδας στις γυναίκες

Όταν εμφανιστούν τα πρώτα κλινικά σημάδια της νόσου, πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν ειδικό που θα συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία. Η θεραπεία στοχεύει στην επίτευξη των ακόλουθων βασικών στόχων:

  • καταστροφή παθογόνων παραγόντων.
  • ταχεία ανακούφιση από δυσάρεστα συμπτώματα.
  • πρόληψη ή ανακούφιση επιπλοκών.
  • Πρόληψη υποτροπών.

Οι γενικές συστάσεις περιλαμβάνουν:

  • Διατροφή - είναι απαραίτητο να αποκλειστούν όλα τα τρόφιμα και τα ποτά που ερεθίζουν τη βλεννογόνο μεμβράνη (αλμυρά, πικάντικα, τουρσί, πικάντικα τρόφιμα, ανθρακούχα ποτά, αλκοόλ).
  • προσωρινή άρνηση σεξουαλικής δραστηριότητας.
  • πίνετε πολύ (καθαρό νερό, ουρολογικά σκευάσματα, ποτά με ξινά φρούτα).
  • ξηρή θερμότητα στο δέρμα στην περιοχή της φλεγμονής.

Εάν ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι η παθογόνος μικροχλωρίδα, ενδείκνυται η λήψη αντιβακτηριακών φαρμάκων. Για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, συνταγογραφούνται ΜΣΑΦ, αναλγητικά και αντισπασμωδικά. Για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την πρόληψη των υποτροπών, ενδείκνυται η λήψη ανοσοτροποποιητών και συμπλεγμάτων πολυβιταμινών. Σε περίπτωση συχνών υποτροπών, μπορεί να συνταγογραφηθούν φάρμακα βακτηριοφάγου.

Εάν πρόκειται για δευτερογενή φλεγμονή, η βάση της θεραπείας είναι η θεραπεία της υποκείμενης νόσου. Σε ορισμένους τύπους παθολογιών (για παράδειγμα, όταν η αιτία της φλεγμονής είναι πολύ βαθύ εξωτερικό άνοιγμα της ουρήθρας), ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση για την εξάλειψη της αιτίας των προβλημάτων υγείας. Εάν η αιτία της φλεγμονής είναι η εμμηνόπαυση, ενδείκνυται θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία πραγματοποιείται στο σπίτι.

Οι ενδείξεις για επείγουσα νοσηλεία είναι:

  • σοβαρή γενική κατάσταση του ασθενούς.
  • ανάπτυξη επιπλοκών?
  • Συνοδά νοσήματα (ανοσολογική ανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια, σακχαρώδης διαβήτης).
  • Αναποτελεσματικότητα της αντιβακτηριδιακής θεραπείας ή αδυναμία διενέργειας της σε εξωτερική βάση.

Επιπλοκές

Οι κύριες επιπλοκές της οξείας μορφής είναι:

  1. Πυελονεφρίτιδα.Πρόκειται για φλεγμονή των νεφρών λοιμώδους προέλευσης που βλάπτει τον συνδετικό ιστό, το παρέγχυμα και ολόκληρο το πυελικό και πυελικό σύμπλεγμα. Αυτή είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη παθολογία που, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη σοβαρής δηλητηρίασης του σώματος και δηλητηρίασης του αίματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μόλυνση των νεφρών στην πυελονεφρίτιδα συμβαίνει ακριβώς κατά μήκος της ανοδικής οδού, από την ουροδόχο κύστη μέσω των ουρητήρων. Ο ένας ή και οι δύο νεφροί μπορεί να επηρεαστούν. Η θεραπεία είναι μακροχρόνια και ενδονοσοκομειακή.
  2. Αίμα στα ούρα.Αυτή η επιπλοκή είναι συνέπεια της διείσδυσης της παθογόνου μικροχλωρίδας σε βαθύτερα στρώματα. Αυτό διαταράσσει την ακεραιότητα των μικρών αγγείων, με αποτέλεσμα μικρή αιμορραγία. Εάν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η πρόγνωση είναι ευνοϊκή. Μια πιο σοβαρή πορεία μπορεί να παρατηρηθεί σε ασθενείς που λαμβάνουν τακτικά φάρμακα για την αραίωση του αίματος.
  3. Μετάβαση της νόσου σε χρόνια μορφή.Σε αυτή την περίπτωση, η κλινική εικόνα είναι περίπου η ίδια με την οξεία κυστίτιδα, αλλά τα συμπτώματα είναι λιγότερο έντονα. Οι περίοδοι έξαρσης ακολουθούνται από ύφεση όταν ο ασθενής αισθάνεται απόλυτα υγιής.
  4. Απόφραξη της ουροδόχου κύστης που προκαλείται από θρόμβο αίματος.Εμφανίζεται όταν τα βαθιά στρώματα έχουν υποστεί σοβαρή βλάβη, με αποτέλεσμα σοβαρή εσωτερική αιμορραγία. Ως αποτέλεσμα, ο αυλός του οργάνου γεμίζει με θρόμβους αίματος, γεγονός που οδηγεί σε καθυστέρηση ή πλήρη διακοπή της ούρησης. Εάν παρουσιαστεί αυτή η επιπλοκή, ο ασθενής πρέπει να νοσηλευτεί επειγόντως. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να οδηγήσει σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια και θάνατο.

πρόληψη

Προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος ασθένειας στο ελάχιστο, πρέπει να ακολουθούνται οι ακόλουθες συστάσεις:

  • Υγιεινό φαγητό;
  • Σταματήστε να πίνετε αλκοόλ.
  • τηρήστε τους κανόνες οικείας υγιεινής των εξωτερικών γεννητικών οργάνων.
  • Απολυμαίνετε τακτικά εστίες χρόνιων λοιμώξεων στο σώμα.
  • εγκαταλείψτε έναν καθιστικό τρόπο ζωής, ο οποίος προκαλεί συμφόρηση των πυελικών οργάνων.
  • να διορθώσει έγκαιρα τις συγγενείς ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος.
  • μην κρυώνεις υπερβολικά?
  • ενίσχυση της ανοσίας?
  • κάνετε σεξ με έναν αφοσιωμένο σύντροφο, αποφύγετε περιστασιακές σχέσεις, χρησιμοποιήστε αντισύλληψη φραγμού.
  • την έγκαιρη αντιμετώπιση γυναικολογικών και ουρολογικών παθολογιών.
  • Αντιμετωπίστε τη δυσβακτηρίωση αμέσως.
  • παρατηρήστε το καθεστώς εργασίας και ανάπαυσης.
  • πίνετε τουλάχιστον δύο λίτρα υγρών την ημέρα.
  • Αδειάστε την κύστη σας εγκαίρως.
  • Όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της νόσου, συμβουλευτείτε έναν ειδικό. Αυτό κάνει την περαιτέρω θεραπεία πολύ πιο εύκολη και βελτιώνει την πρόγνωση.